Inloggen
Met Cynthia, 57 jaar, spreek ik over de opleiding tot diëtiste die ze wilde gaan volgen vanuit een scholingspotje voor schoonmakers. “Weet je wat nu zo mooi is?” barst ze uit. “Toen ik op de middelbare school zat had ik een leraar die me op het hart drukte dat ik door moest leren. Je bent slim genoeg, zei hij, laat het niet liggen! Dat is me altijd bij gebleven, maar het leven liep anders en ik had er de tijd en het geld niet voor. En nu ga ik eindelijk die droom waarmaken!” Marco zit in een groepje mannen uit de haven, en moppert luid mee over bazen en over wat je als jan de arbeider toch allemaal over je heen krijgt. Maar in de pauze vertrouwt hij me toe: “Ik heb pas op advies van mijn maat een cursus gevolgd. Om projecten op te zetten. Vertel het maar niet aan de rest want dan denken ze dat ik baasje wil worden. Ik wil er best mee verder.” Zelf herinner ik me levendig de oude majoor bij de luchtmacht waar ik als 21-jarige stage liep. Bij de afscheidsspeech vanwege zijn pensionering had hij ook een boodschap voor mij: “Als jij met zoveel passie je werk blijft doen, dan weet ik zeker dat ik meer van jou ga horen.”
Als je Marco, Cynthia of mij vraagt hoe wij aan het leren zijn geslagen, dan zul je ons niet warm horen vertellen over de scholingsaftrek, het mobiliteitsproject in zuid-holland, de voucher die in 2016 werd uitgereikt of het project van een scholingsfonds. Hoewel we graag bevestigen dat deze middelen ons leven makkelijker maken. Zeker als we ze op ónze manier en op óns moment kunnen inzetten, voor net die cursus die we al zo lang wilden volgen. Veel meer gaat het om het vuurtje dat we bij elkaar aanwakkeren. Wat wil jij eigenlijk nog leren? Weet je wat ik jou nog wel eens zie doen, …? Hoe zit het met die droom van jou?
Als plannenmakers nou eens ietsje minder energie stoppen in steeds weer nieuwe campagnes, pilots, werkgroepen of regelgeving. Investeren in twee of drie eenvoudige maatregelen die jaren meegaan en voor iedereen toegankelijk en gelijk zijn, flex of vast, oud of jong, theoretisch of praktisch opgeleid. Een eigen leerpotje (zie mijn vorige blog), een plek waar je terecht kunt met vragen over je loopbaan. En met de tijd en energie die dan overblijft, nemen we ons voor om de komende maanden dat vuurtje bij onszelf en bij elkaar aan te wakkeren. Waar deden we het ook al weer voor? Hoezo zijn we uitgeleerd? Moet je eens zien hoeveel van ons zich best willen blijven ontwikkelen. Fijne zomer allemaal!
Karlien Haak